Sporten maakt mediawijs

Boeken zijn er vol mee geschreven; de beeldvorming van vrouwen in de media. Zelf heb ik er tijdens mijn studie Cultuureducatie menig artikel aan gewijd. Inmiddels bestaan er ook verschillende educatieve programma's, bijvoorbeeld die door Art. 1 verzameld. Die programma's moeten jongeren doordringen van het vertekende beeld dat media vaak van vrouwen geven.
Dat sporten daar ook een bijdrage aan kan leveren, was tot voor kort nieuw voor me.

Op de loopband in de sportschool mijmer ik over de dagen dat ik nog superslank en fit was: dat was twee zwangerschappen geleden. Toegegeven, het waren ook heftige zwangerschappen met allerlei lichamelijke ongemakken die ik tot voor kort nooit kenden. Dat heeft mijn conditie geen goed gedaan. De daaropvolgende slapeloze nachten trouwens ook niet. Maar goed, die zijn voorbij.

Met het moedervet is het helaas nog niet gedaan. Al rennende vraag ik me af of dat vet ooit weg zal gaan. Zal het blijven, ondanks mijn verwoede sportpogingen?

Als ik Sylvie van der Vaart mag geloven hoeft dat niet. In een interview zegt ze deze week, dat ze bang was een dikke huismoeder te worden door haar zwangerschap, maar dat ze gelukkig héél dicht bij zich zelf is gebleven… Ze was trouwens na twee weken weer zo strak als een biljartlaken.

Ondertussen blijf ik staren naar de hyperslanke dames op de mega-tvschermen in de fitnesszaal. Ineens word ik me bewust van een groepje verstandelijk en lichamelijk beperkte mannen en vrouwen. Ze staan om mijn loopband heen en een vrouw zegt tegen een ander: “Zo, dat kan zij echt goed hè?” “Ja”, zegt de andere vrouw, “maar zij doet dat ook héél vaak”.
Ik moet een beetje lachen en leg uit hoe het apparaat werkt terwijl ik door train. Een man vraagt hoe vaak ik sport, en als ik vertel dat dat twee, soms drie keer per week is, vallen zijn ogen bijna uit hun kas. Ik zeg dat het een beetje afhangt van mijn kinderen.
“Heb jij dan kinderen?” vraagt een vrouw verbaasd. “Maar je bent net zo slank als die dames op tv!?” Een andere vrouw uit de groep mengt zich in het gesprek: “Ja, maar zij doen het voor hun werk", weet ze te vertellen over die dames op tv. "Ze mogen niets eten en moeten de hele dag sporten. Daar worden ze echt niet gelukkig van hoor!” De hele groep schudt heftig van ‘nee’. En ze sluit af met: “Ik ben heus niet dom hoor!”

Heerlijk relativerend, zo’n ochtendje naar de sportschool met mensen die zo dicht bij zichzelf staan!